هتلداری از
زیرشاخههای اصلی صنعت گردشگری است. یک اصل مهم در این صنعت ارائه خدمات
پذیرایی به میهمانان متناسب با نیاز آنان است تا علاوه بر شرایط مناسب
اقامت، تجربهای متفاوت از حضور در یک مکان اقامتی خاص نیز برای آنان حاصل
شود.
در این صنعت، رضایت مشتری مهمترین سلاح رقابتی به منظور سودآوری
است و در این راستا بسیاری از صاحبان هتلها با بهکارگیری شیوههای متفاوت
طراحی داخلی و طراحی خدمات سعی میکنند زمینه تجربه حضوری متفاوت را برای
مشتریان خود فراهم کنند؛ این رویکرد منجر به پدیدآمدن هتلهایی متفاوت با
نام «بوتیکهتل» در سراسر جهان شده است. بوتیکهتلها خود به انواع هتلهای تاریخی- فرهنگی، هتلهای طبیعی و هتلهای لوکس تقسیم میشوند.
کشورمان ایران از قطبهای گردشگری فرهنگی به شمار میرود و گردشگری آن نیز
در درجه اول رویکرد فرهنگی دارد؛ به عبارتی گردشگران با هدف بهرهمندی از
خدمات لوکس به ایران سفر نمیکنند، بلکه میآیند تا با تاریخ و فرهنگ
کشورمان آشنا شوند.
اما از آنجا که بخش عمده بازدیدها به
بازدید از اماکن شاخص معماری ایران مربوط میشوند، فرصت چندانی برای آشنایی
با ظرفیتهای مرتبط با فرهنگ مردم کشورمان میسر نخواهد بود؛ موضوعی که
میتواند برای برخی گردشگران به اندازه بازدید از آثار معماری، جذابیت
داشته باشد و بخواهند این دو را در کنار هم تجربه کنند. از اینرو شاید
راهاندازی انواع بوتیکهتلها با رویکرد تاریخی – فرهنگی در بناهای
بازمانده از چند سده اخیر همچون خانهها و کاروانسراها و البته با نگاه به
فرهنگ مردم کشورمان، راهکار مناسبی برای پاسخگویی به این نیاز گردشگران
باشد.